Zaida de Sousa: kareteka met een hart voor zorg en kunst

Zaida de Sousa: kareteka met een hart voor zorg en kunst 

Zaïda de Sousa groeide op Mozambique. Schilderkunst en keramiek waren haar passie op school en daarnaast was er karate. Karate bracht haar naar internationale tornooien; ze woonde in Zuid-Afrika en Portugal en koos enkele jaren geleden voor België. Bij Crescendo CVO volgt ze lessen Nederlands + zorg. 

Zaïda De Sousa: “Vechtsport opende veel deuren voor mij: in Zuid-Afrika kon ik me bekwamen en lesgeven. Met mijn Portugese ex-man verhuisden wij naar Portugal waar ik karate en kickboksen gaf. Na onze scheiding bracht een karateworkshop me naar Leuven. Daar vond ik rust en ontmoette ik mijn huidige man. Nu wonen wij in Lot waar ik een karateclub oprichtte. Mijn belangrijkste drijfveer is de opvoeding van de kinderen: goed onderwijs, levenskwaliteit en veiligheid. Wij zijn hier goed ingeburgerd en iedereen is tevreden. Het is misschien ook geen toeval dat we voor België hebben gekozen: als kind was Jean-Claude Van Damme mijn grote idool. Het is mijn droom om hem te ontmoeten en onze karateclub te tonen.”  

Nederlands als sleutel 

“In België contact leggen met mensen lukte soms wel in het Engels, maar vaak stuitte ik op een muur. Een leerkracht van mijn kinderen verwees me naar het integratietraject, waardoor ik België beter leerde kennen en de houding tegenover nieuwkomers nu ook beter begrijp. De taal leren was een belangrijke stap; dus begon ik met Nederlandse lessen bij Crescendo CVO in Halle. Na de tweede module koos ik voor de opleiding tot zorgkundige en ben ik vrijwilliger in een woonzorgcentrum.” 

Zorgen als roeping 

“Zorgen voor ouderen is een roeping voor mij. Mijn moeder is mijn grote voorbeeld. Na haar beroerte heb ik vier jaar voor haar gezorgd in Portugal. Het werk als zorgkundige verbindt me met haar en geeft me energie, zelfs als ik moe ben. Zorgen voor ouderen is een van de mooiste beroepen. Het voelt niet als werk, maar als een voorrecht om naar hun ervaringen en verhalen te luisteren. Deze mensen waren ooit jong en zelfstandig, en nu zijn ze afhankelijk van onze zorg. Op een dag zullen wij die zorg ook nodig hebben.” 

“In de klas zit ik meestal alleen achteraan, niet omdat ik niet sociaal wil zijn, maar omdat de les mijn volledige aandacht vraagt. Hoewel ik misschien niet de beste student ben, zie ik de opleiding als een grote verantwoordelijkheid. Mensen verzorgen en hun leven verbeteren vraagt volledige concentratie.”  

Dromen als focus 

“Het lijkt me geweldig om verpleegkunde te studeren. De gezondheidszorg trekt me aan omdat er zoveel mogelijkheden zijn en omdat je met mensen werkt. Het gaat om meer dan een job; het gaat om passie en zingeving. Daarnaast wil ik me ook verder ontwikkelen als kunstenaar, met schilderijen en keramiek.” 

“Door werken en studeren te combineren wil ik een goed voorbeeld zijn voor de kinderen. Thuis spreken we steeds vaker Nederlands; de jongste twee gaan naar een Nederlandstalige school en mijn man leert nu ook Nederlands bij Crescendo CVO. Ik ben dankbaar voor wat België ons biedt en voor de warme gemeenschap in Lot. Met mijn verhaal hoop ik andere migranten te inspireren België te omarmen en de taal te leren. Met hard werk en focus moet je je dromen blijven najagen.”